Lucrèce L’Ecluse, Leen Van Durme, de Eenhoorn, 2005, derde druk (januari 2012)
Warre en zijn
mama gaan boodschappen doen op de markt. Omdat er op de markt veel volk is
volgt Warre zijn mama door steeds haar schoenen te volgen. Hij geraakt even
afgeleid aan het speelgoedkraam en volgt daarna iemand die net dezelfde
schoenen aanheeft als zijn mama. Ze zijn elkaar kwijt en gaan beiden naar
elkaar op zoek.
Het boek heeft een harde kaft ,het formaat is
iets kleiner dan een A4 en de breedte is langer dan de hoogte. In de
boekenwereld spreekt men van een oblongformaat. In een oogwenk zie je waarover
het boek zal gaan. Op de kaft zie je de mama van Warre staan en Warre zelf die
de schoenen van zijn mama grondig bestudeert. Er zijn geen speciale effecten
maar de nieuwsgierigheid wordt wel geprikkeld. De illustraties zijn
veelkleurige, ingekaderde aquarellen, die het perspectief van een kleuter goed
weergeven. Leen Van Durme, de illustrator gebruikt zachte maar levendige
kleuren. In het begin van het verhaal staan de tekeningen zowel aan de linker-
en aan de rechterkant. Dit geeft de drukke sfeer van op de markt weer.
Vervolgens staan de tekeningen enkel op de rechterbladzijde. Als Warre zijn
mama moet zoeken staan de tekeningen opnieuw op de twee kanten. Je voelt op die
manier opnieuw de drukte aan en de spanning van het zoeken naar zijn mama.
Dit prentenboek
heeft niet echt een specifiek thema als inhoud. Het kan gebruikt worden in
thema’s zoals moederdag, schoenen, de markt, maar het kan ook aanleiding geven
tot een gesprek bij kleuters over het goed ‘ bij elkaar blijven’ bij een
uitstap. De tekst is luchtig en humoristisch opgebouwd en is telkens in een 3
tal zinnen over de linker en rechterbladzijde verdeeld. Er is vooral een
beschrijvende tekst waar je meegenomen wordt in de gedachten- en gevoelswereld
van Warre. Door deze manier van schrijven voel je aan dat Warre niet panikeert
als hij zijn mama kwijt is. Het verhaal heeft een ABDES- structuur. Bij de aanvang
zie je Warre die met mama naar de markt rijdt. De breuk komt er als Warre zijn
mama’s schoenen uit het oog verloren is en dus zijn mama kwijt is. In de dynamiek
gaat hij op zoek naar zijn mama. Er komt een evenwicht als ze elkaar
terugvinden. In het slot wordt er teruggeblikt naar de beginsituatie waar Warre
de schoenen van mama voortdurend probeerde te volgen. Het was verrassend dat
mama de hele tijd ongerust geweest was en het eigenlijk de omgekeerde wereld
was toen zij haar tranen wegveegde toen ze elkaar terugzagen.
De auteur maakt gebruik van een
luchtige, begrijpbare en verrijkende taal. Er wordt geen gebruik gemaakt van
rijm, herhalingen of klanknabootsingen waardoor het verhaal geschikt is voor
kleuters van de 2de en de 3de kleuterklas. Er zijn zowel
beschrijvende teksten als dialogen. Ik vind dat “De schoenen van mama” een
prentenboek is dat er zeker mag wezen. Persoonlijk vind ik dat de
gedetailleerde, mooie illustraties getuigen van een persoonlijke stijl om de
sfeer weer te geven. Het boek biedt voldoende kansen zodat kleuters zich kunnen
identificeren met Warre. Er is zowel afwisseling van spanning en humor.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten